Beleidsplan Volkstuinen
2011
“ETEN UIT EIGEN TUIN: steeds meer jonge gezinnen kiezen voor een volkstuin, vaak omdat ze daar hun eigen groenten kunnen telen.”
Aldus kopte het Algemeen Dagblad zaterdag 14 mei. Een uitgebreid artikel met kleurenfoto’s vulde drie pagina’s. En ook het Noordhollands Dagblad besteedt aandacht aan volkstuinen: de Alkmaarsche Courant huurt voor één seizoen een volkstuin en brengt de opbrengst naar de Voedselbank.
Volkstuinen zijn helemaal actueel. Dit komt doordat de vraag naar volkstuinen verandert. Dit blijkt deels al uit de kop van het Algemeen Dagblad, die rept over jonge gezinnen. Voor Heerhugowaard zijn volkstuinen extra actueel, omdat het volkstuincomplex Oosterwaard gemigreerd moet worden vanwege de komst van de Westfrisiaweg en het crematorium en de uitbreiding van de begraafplaats. De mogelijke uitbreiding van de begraafplaats geldt echter pas vanaf 2018 en zal hier dus verder buiten beschouwing worden gelaten.
Tijd dus om het volkstuinenbeleid te actualiseren en verder uit te diepen. Daartoe dient dit beleidsplan. Het doel is om het bestaande kader te actualiseren en moderniseren en randvoorwaarden te bepalen voor de toekomst. Daarom worden in dit plan de volgende vragen beantwoord:
1. Hoe kan het volkstuinenbeleid uitgediept en geactualiseerd worden?
2. Welke randvoorwaarden voor het toekomstige aanbod van volkstuinen en
buurtmoestuinen zijn er?
In onderstaande hoofdstukken zal een antwoord gezocht worden op deze vragen. Om het volkstuinenbeleid te kunnen uitwerken moet eerst bekend zijn wat het huidige beleid is. Daarom wordt in hoofdstuk 2 ingegaan op het bestaande volkstuinenbeleid en ander beleid dat relevant is hiervoor. Dit zorgt voor een goede inbedding van deze uitwerking.
Om de randvoorwaarden voor het toekomstige aanbod te bepalen, wordt gekeken waarom volkstuinen belangrijk zijn en wat het huidige aanbod eigenlijk is. In hoofdstuk 3 wordt de beleidsvisie uiteengezet: wat zijn het belang en de toegevoegde waarde van volkstuinen? Hoofdstuk 4 beschrijft het huidige aanbod.
In hoofdstuk 5 wordt “afgekeken” bij andere gemeenten: hoe hebben zij hun volkstuinenbeleid geactualiseerd en welke randvoorwaarden hebben zij hieraan verbonden? Heerhugowaard kan hier van leren.
Hoofdstuk 6 vormt de conclusie en uitgangspunten. Met het antwoord op de vraag “hoe kan het volkstuinenbeleid uitgediept en geactualiseerd worden?” wordt het algemeen beleidskader voor volkstuinen opgesteld. Verder wordt antwoord gegeven op de vraag “welke randvoorwaarden voor het toekomstige aanbod van volkstuinen zijn er?”. In het verlengde hiervan worden voorwaarden geschetst die leidend zijn voor de migratie van complex Oosterwaard. De migratie zal verder uitgewerkt worden in een apart project.
In hoofdstuk 7 tot slot worden effectindicatoren geschetst aan de hand waarvan gemeten kan worden of het beleid geslaagd is.