Beleving van verkeersveiligheid
2008
Verkeersonveiligheid is een van de vele gevaren waarmee de moderne mens wordt geconfronteerd. Het beheersen van dat risico is sinds jaren een belangrijke overheidsactiviteit. Dit blijkt onder andere uit de vele meerjarige beleidsplannen die de afgelopen decennia het licht hebben gezien. Het succes van het beleid wordt grotendeels afgemeten aan het behalen van doelstellingen die geformuleerd worden in termen van slachtoffer- besparingen (doden en ernstig gewonden). Dit beleid is zeer succesvol geweest en heeft Nederland tot een van de meest verkeersveilige landen in de wereld gemaakt. Ondanks dit succes is het de vraag of onveiligheid uitgedrukt in aantallen slachtoffers het enige criterium is dat van belang is voor het meten van risicobeheersing. Als mensen veiliger zijn, wil dat nog niet zeggen dat ze zich ook veiliger voelen. Dient de beleving van de verkeers(on)veiligheid ook niet een belangrijke indicator te zijn? Daarbij moet natuurlijk onderzocht worden of veilig zijn en zich veilig voelen wel altijd samengaan. Wanneer mensen zich onveiliger gaan gedragen als ze zich veiliger voelen, is er een probleem.
Behalve als een op zichzelf staande waarde (het is belangrijk dat mensen zich veilig voelen) is subjectieve veiligheid ook van belang bij de totstand- koming van beleid. Maatregelen waarvan een meerderheid van de samen- leving denkt dat zij de verkeersveiligheid niet ten goede komen, ook al kan op basis van onderzoek aangetoond worden dat dit wel het geval is, maken weinig kans van slagen. Het omgekeerde kan natuurlijk ook gebeuren.
Tot slot kan ervaren onveiligheid gebruikt worden om maatregelen te nemen nog voor er ongevallen hebben plaatsgevonden. Dit heeft echter alleen zin als kan worden aangetoond dat gevoelens van onveiligheid goede voorspellers zijn van echte onveiligheid.