Gemeentelijk Rioleringsplan
10 juli 2012
Riolering dient in de eerste plaats voor bescherming van de volksgezondheid. De aanleg van riolering is hiervoor belangrijker geweest dan alle medische ontwikkelingen sindsdien. Daarnaast dient riolering belangrijke doelen voor onze leefomgeving, zoals het voorkomen van wateroverlast in de bebouwde omgeving en het voorkomen van vervuiling van bodem en oppervlaktewater. De infrastructuur die hiervoor in de loop der tijd in Amersfoort is aangelegd, heeft een vervangingswaarde van circa € 1 miljard. Uitgaande van een gemiddelde technische levensduur van 60 jaar, betekent dit dat – naast exploitatiekosten – op de lange termijn gemiddeld bijna € 16 miljoen per jaar nodig is om deze infrastructuur in stand te houden. Verwacht wordt dat door grootschalige inzet van levensduurverlengend onderhoud dit bedrag kan worden teruggebracht tot gemiddeld € 10 miljoen per jaar in de periode tot 2050.
Voor het behoud van een gezonde en veilige leef- en werkomgeving moet deze kostbare infrastructuur goed worden beheerd. Dit beheer werd landelijk gezien echter nogal eens veronachtzaamd. Riolering ligt immers onder de grond. Zolang het goed gaat, zijn de effecten van te weinig investeringen om de kwaliteit op peil te houden, voor de burger niet zichtbaar. In de tweede helft van de 80-er jaren leidde dit tot alarmerende en zelfs gevaarlijke situaties. Een groot aantal gemeenten zag zich geconfronteerd met een verontrustende achterstand in het rioleringsbeheer. In grote lijnen gold dit ook voor Amersfoort. Daarop is de gemeentelijke zorgplicht voor de openbare riolering vastgelegd in de Wet milieubeheer.
De afgelopen planperiode 2007-2011 werden de ‘Wet gemeentelijke watertaken’ en de Waterwet van kracht. Met deze wetten zijn de gemeentelijke watertaken verbreed en hebben gemeenten de zorgtaak gekregen voor het:
- doelmatige inzamelen en transporteren van stedelijk afvalwater (Wet milieubeheer, artikel 10.33),
- inzamelen en verwerken van hemelwater dat redelijkerwijs niet op particulier terrein kan worden verwerkt (Waterwet, artikel 3.5), en
- treffen van doelmatige maatregelen tegen structurele grondwateroverlast enverwerking van ingezameld grondwater (Waterwet, artikel 3.6).
De beleidsmatige invulling van deze (verbrede) gemeentelijke watertaken wordt vastgelegd in het wettelijk verplichte gemeentelijk rioleringsplan (Wet milieubeheer, artikel 4.22), daarom ook wel het ‘verbreed gemeentelijk rioleringsplan’ genoemd.