Groenplan Hengelo
2013
In de Beleidsbegroting 2013-2016 staat de opgave benoemd om ‘te komen tot een nieuw strategisch en integraal groenplan dat bijdraagt aan biologische verscheidenheid in de stad, een gezonde leefomgeving met zo volledig mogelijke ecologische systemen, het welzijn van de burgers in de stad, betrokkenheid van de burgers bij hun directe omgeving, en het attractiever en vitaal maken van het stedelijke gebied’.
Het Groenplan wordt opgesteld vanuit de behoefte om alles wat op groengebied gebeurt in Hengelo te verbinden en, meer dan nu het geval is, een herkenbare plek te geven in het gemeentelijk beleid.
In diverse notities staat al beleid rondom groen beschreven, of wordt ernaar verwezen hoe het groen in Hengelo eruit zou moeten zien. Denk aan het Gemeentelijk Groenplan (GGP, 2004), het Bomenbeheerplan en de Bomenverordening. Ook in de Structuurvisie Hengelo 2030 en de Duurzaamheidsagenda zijn hoofdstukken gewijd aan het groen. Het Groenplan heeft tot doel de verschillende invalshoeken te integreren tot één consistente visie, van waaruit afgewogen keuzes gemaakt kunnen worden over het groen.
Deze keuzes worden o.a. gemaakt in het licht van de actuele bezuinigingen. De tijd van bezuiniging is een tijd van bezinning, die niet per definitie beperkingen biedt, maar ook kansen om nieuwe keuzes te maken in het groen. Meer inzetten op ecologie betekent meer inzetten op cyclische systemen en zelfregulering van de natuur. Op den duur betekent dat minder ingrepen en dus minder kosten.
Helemaal niet ingrijpen (lees: beheren) is in de stedelijke omgeving geen optie. De stad kan worden gezien als een ecosysteem*) met de mens als dominante soort. Voor een natuurlijk systeem dat zichzelf volledig in stand houdt is veel meer oppervlakte nodig dan de stad met al haar gebouwen, wegen en pleinen biedt. Een volledig natuurlijk evenwicht is in de stedelijke omgeving niet haalbaar. Groenbeheer blijft nodig. Maar dit beheer kan zodanig gevoerd worden dat minimaal ingrijpen nodig is om op de oppervlakte die wel beschikbaar is, optimale zelfregulering van de natuur mogelijk te maken.
Het groen in de stad is belangrijk voor gezondheid, ecologie, ruimtelijke vormgeving, beleving, ontspanning en ontmoeting. De ruggengraat van het groen in de stad wordt gevormd door de hoofdgroenstructuur. De invulling van de hoofdgroenstructuur is tot stand gekomen door een samenwerking tussen de verschillende groene disciplines binnen de gemeentelijke organisatie, en is besproken met de externe groene partners (KNNV, NMR, IVN).
Het algemeen belang is leidend. Vaak staat de uitvoering van het beleid onder druk van individuele dossiers, die onderwerp worden van politieke discussie. Het Groenplan beoogt kaders te scheppen voor het gedeelde groene belang in de samenleving.