Proefpark De Punt
2013
Moeten wij, mensen, de natuur beheren? Of kun je het beter omdraaien: dat de natuur óns, mensen, beheert? Een eenduidig antwoord is hier natuurlijk niet op te geven, want contexten en doelstellingen verschillen. Maar wat wel uit talloze praktijkvoorbeelden – zeker in grote steden – blijkt, is dat de balans zoek is. En dat de nadruk in de geïndustrialiseerde wereld veel te veel op de eerste gedachte is komen te liggen en veel te weinig op de tweede. Ofwel: als je natuur weer meer natuur laat zijn, haar eigen kracht laat vinden, geeft ze (stads) mensen vanzelf weer veerkracht (en daarmee extra weerbaarheid en gezondheid) terug!
Minder design, méér levendigheid
Eenvoudig samengevat: het ontwerpen en aanleggen van nieuwe, afgeronde lapjes stadsnatuur die enkel snoepgoed voor de ogen zijn, is een gemiste kans om op cruciale plekken de hedendaagse ecosociale problematiek in de grote steden (eenzaamheid,
stress, depressie, verslaving, obesitas, etc) te helpen oplossen. Sterker: het organiseren van ecologisch en participatief groenbeheer op relevante (groen)plekken in de stad bewijst zich als een verrassend (kosten)effectief en middel om de geschetste problemen te lijf te gaan.