Stadslandbouw
2011
Visie op stadslandbouw
Tegenwoordig woont meer dan de helft van de wereldbevolking in de stad; nooit eerder was dit zo veel. Hierdoor neemt de druk op grond en ruimte toe, groeit de behoefte aan leefbare structuren voor de stad en
is er steeds meer vraag naar herkenbaar en lokaal geproduceerd voedsel. Stad en platteland raken daarom steeds meer met elkaar vervlochten.
Wageningen UR ziet kansen voor nieuwe vormen van landbouw met een natuurlijke plek in en om de stad.
In haar veelzijdigheid geeft stadslandbouw vorm aan stedelijke behoeften door lokale voedsel- en energiepro- ductie te koppelen aan maatschappelijke doelen zoals zorg voor de omgeving en het bieden van ruimte aan stedelingen die op zoek zijn naar ontspanning, zorg of educatiemogelijkheden. Professionaliteit, kennis, innova- tie en ondernemerschap zijn kernbegrippen bij stadslandbouw.

Het concept stadslandbouw
Stadslandbouw kan worden gedefinieerd als het produceren van voedsel en groen in, om en voor de stad. Door stadslandbouw kunnen agrarische voedselproductie en de stedelijke behoefte aan zorg, recreatie, het ver- werken van afval of het beheren van (stedelijk) groen worden verbonden. Zo draagt stadslandbouw bij aan een efficiënter ruimtegebruik. Claims op ruimte concurreren niet meer maar versterken elkaar. Daarbij wordt door stadslandbouw de fysieke en psychologische afstand tussen consu- ment en voedselproductie verkleind en de relatie tussen stad en voedsel hechter.
Stadslandbouw komt voor in vele vormen, zowel geografisch als qua schaal en professionaliteit. Het begrip stadslandbouw omvat vaak de gehele range van stedelijke voedselproductie: van balkon- of daktuin in de binnenstad, via volkstuinen tot professionele stedelijke voedselproduc- tie (en –verwerking) aan de rand van de stad. Iedere verschijningsvorm verdient zijn eigen plek in de stad en kan bijdragen aan een duurzame en leefbare stad.